Dünyanın içinde yaşamak bir tür klostrofobi yaratıyor bazı insanlarda.
Hiçbir vakit yerküreden çıkamayacak olmak sanki ağırlaştırılmış müebbet gibi gelebilir bazı akl-ı sonsuzlara.
Dilara da bunlardan biri.
Kafasını yastığa koyar koymaz başlıyor nefesi daralmaya.
Keşke diyor bir tavşan olsaydım yarı bilinçsiz.
Çok bir şey de değil, füzeyle bilmem neyle çıkarsalardı beni ve atmosfer eşiğinden atıverselerdi.
Belki bir saniye kadar o sınırda kaldım çıktım dışarı deseydim.
Sonra düşseydim,
Kızarmış bir tavşan eti olsaydım basınç farkından.
Lakin görmüş olsaydım, evet ben farklı bir hayatı orada gördüm.
Bütün iyi beyaz tavşanlar özenseydi kızarmış etime.
Adım tarihe geçseydi havuç yiyen değil atmosferden atlayan tavşan diye.
Aralık 01, 2019