‘’ Ne kızıyorsunuz çocuklara, insan gürültüdür. ‘’ EDİP CANSEVER Doğuda bir kent: O kentten de epeyce uzak bir kasabaya göçmüşüz. Sokaklarda ruhlarındaki yaralarla hep hayatın kıyısında yaşamak durumunda kalan çocuklardan bir anlamda şanslıydık. Şanslıydık,  okula gidiyorduk. Yalnız sözcüklerle şekil verdiğimiz dünyamızı anlatıya dönüştüremiyorduk. Çocuktuk, okula gidiyorduk, bi dolu, bissürü şey düşünür, yaşardık;  sözcükler bizi de … Okumaya devam et KABAHATLİ YAZI