Hep sonraya bırakılmış bir aşkta ayrılığı ölürcesine yaşarken sevmeyi de ölesiye yaşadım. Bu bitimsiz acıda hep sonrayı bekledim, nasılsa bir gün şimdi’ye dönecekti zaman. Acımasız sonralar, bekleyişleri çağırıp durdu. Bekledim, bekledim, Ve hep bekleyeceğim. Umarsız yalnızlığım uğurlayacak beni bir tek ölüme. Başka kimse olmayacak. Ve sonralar, sonrasız biri için sonrasız bir aşkta yitip gidecek böylece...
