İçinde bulunduğum zaman,
Kırık düşler silsilesi.
Bilirsin, devlette her şey silsileyi takip eder.
Kalbim de hiç resmi olamaz,
Hep bozar sırayı, düzeni.
10 yıl önce söylenmesi gerekenleri
100 yıl sonra soyleyivermekle meşhurdur.
Bu nedenledir yağmurlu bir ikindi vakti,
Sana gelmek isteyip gelememem.
Bu nedenledir ellerimin seni araması.
Boşlukta asılı kalan evet o benim,
Senle benim hayatımızın özeti;
Boşlukta asılı kalmak,
Ne olmak,
Ne olmamak,
Ne bitmek,
Ne de zaten hiç başlamamış olmak…
“Uzaylılar var tabi kardeşim!” diyen ergenler gibi
Sahip çıktık bu sevdaya.
Tam emin de olamadık
Ama ya varsa ya yaşıyorsak bu aşkı keyf-e keder.
Atomlarımız yan yana çok az geldi belki şu kısacık ömürde
Lâkin bilirim, farkındayım orada varlığı Einstein’dan beri bilinen
ama ispatlanamayan bir karadeliksin sen.
Bir gün gezegen senle tanışacak,
“Haklıymış…” diyecekler bana.
“Bak, aşkı ciddiye almadık dalga geçtik ama varmış”
Ve aşkın itibarını teslim edecekler.
Böylelikle tamamlanacak benim silsilem…
