Din gibidir kalbine vahyolunan,
Şiirlerimin her bir kelimesi,
Hangisine inanırsan inan,
Düşmezsin aşkın şirkine!
İnanma putlara gönlünde taşlaşan,
Gel iman getir aşkımın tek tanrılı dinine!
Oluşturalım yeni bir cennet seninle,
Budur vaadimiz bu dine inananlara;
Tanrı’nın müjdelediği cennetlere olsun ıtır,
Seni vasfettiğim şiirler!
********************************
Üşümesin bu gece gözyaşlarım, lutfeyle gönül pencerene.
Cama vuran yağmur tanelerinin gürültüsü gibi olmayacak kalbine yağışım, sararmış yaprakların sessiz çığlıkları gibi olacak kalbine dökülüşüm,
Nefesinle ıslanan ruhum, elbet bir gün başka bir baharın neş’esiyle yeşerecek. İsa Mesih’in ruh bahşetmesi gibiydi bakışların. O, ölüleri nefesiyle diriltirken sen
Bakışlarınla, kalbinde çürüyen ruhuma hayat verdin. Tıpkı yere düşen yaprağın, toprakla yeniden hayat bulması gibi,
Ben de aşkının toprağında çürüyüp kalbinde filizleneceğim.
********************************
Kâbe karası benlerinin müşrikiyim, aşkın kafiri olup tavaf eylesem n’ola Mekke kokan saçlarını! Kıblegâhım olan kalbinin putlarını yıkmaya hicret eyledim; ama sen mü’min , bense aşkının kâfiri oldum o kutlu mabette.
