Huzursuz düşlerimin nedeni,
ölüme alışamayışımın,
bir de çekip gidememenin sebebi,
O adam…
Varlığı bir yokluğu 1000.
Tam tarifi bu işte.
Pişmesi uzun zaman alan bir yemeği
onca beklemeye rağmen
ocakta unutup yakmak gibi bende hayal kırıklığı…
Yemezsin artık.
Çok emek verdim evet.
Tek tek küp küp doğradım soğanları,
havucu baharatı,
eti bile kasapa 1000 kez tembihleyerek.
Ahh, o kapı zili…
Beni lafa tutan bir komşu gibi
gereksiz zaman harcadım bir şeylere…
Yaktım seni…
Ben tehlikenin kokusunu alıp da
varıp ocağı kapatana dek sen çoktan kömür oldun.
Yandın bittin.
Ben aç kaldım.
Sevdaya aç, hayallere aç, kendine kızgın, ruhuna küskün…
Bir daha yapmam öyle uzun boylu yemek…
Akıllandım.
Çünkü ziller hiç susmaz…
