KARLA KARIŞIK ÖMÜRLERE

Küresel ısınma diyorlar iklimlerin sensizliğine
Oda sıcaklığında bile buharlaşıyor her şey
Siyaha bulanmış gelincikler
Güneş yakarken bu mevsimde
Bilmem hangi pencerede süzülür ruhumuzun yağmurları
Karla karışık ıslaklık sızarken içimize
Yağmalanmış, tarumar edilmiş düşlerin serüvencisi,
Elleri cebinde yetim bir ömür
Düştü yine belirsiz banketlerin ıssızlığına
Kaçta kaçını harcadıksa hayatın bilemem ama
Her ziyaretinde sürgüsüz duruyor “Torii” kapısı
Ve sen,
Girmiyor, giremiyor, girmek istemiyorsun belki de
Sadece gövdenle duruyorsun eşikte belli belirsiz
Kırık çerçevede yüzü yırtık fotoğraflar gibisin
Lime lime cam parçaları olsa da elde kalan
Kaynamış şebeke suyunun kireçleridir anılar,
Dibe çöker içinde sessiz, usul, kımıl kımıl…
Restore edilmiş meskenler kadar hüzünlüdür her tortusu
Sıvaları dökülür yaşanmışlıkların onarmaya çalıştıkça
Sesin, nehirler gibi akar çöküntünün arasına
Dut ağacı yeşertir o enkazın içinden
Dört yandan boy verir filizlenen sürgünler
Gökyüzünü kapatır budadıkça piç veren dallar
Bulamam ki yönlerimi ellerin olmadan
Kaçtı ayarı, hepten kaydı şirazesi pusulamın
Takılı kaldı kırmızı ucu “E” harfinde
N-S-W-E hepsi sen değil mi sorusu,
Bastırdıkça gün yüzüne çıkıyor Freud’un kutusundan.
Sonra çömelip duvar dibine,
Cevabı yudumluyorum sırt çantamdaki mataramdan.
Günün anası, devinimin doğumudur East
Doğanın döngüsü: yüzün eşittir aşk, aşk eşittir yüzün
Aşksa yüzünün bir noktası sabit eksende dönüşleridir
Bitirir yolculuğunu başladığı yerde.