EDEBİYATŞİİRVEYSEL CİNİVİZYAZARLAR

TA(NI)MLAMA

Evrenin seni bağrına basmasıymış var olmak
Oysaki varoluş;
Göçmen kuş sürüsündeki tekil guguk kuşu gibi
Kendi tanımlamalarımızdır kimsesizliği.
Beklemek:
Peronda dikey bir sabitlik değil,
Uzanmaktır soğuk rayların üzerine.
Beklenmek: ( ki varsa öyle bir şey)
Sonsuz kere sonsuz çelişkili bir mantık dizimi,
Şüpheci kurgusudur beynimin.
Beklenti:
Yüz felci geçirirken aralıksız tipide;
Sert poyrazla savrulup düşmektir,
Gece nöbetçilerinin kuzey duvarından bilinmeze.
Ve sen ey kısmi zamanlı sevgili;
Hayallerim kadar gerçeklikten kopuk;
Düşük yapmış bir aşk olsan da,
Değersin soğuk rayların üzerine uzanmaya.

Veysel Ciniviz

Mavi lacivert renklere tutkulu, Çukurova çocuğu. Yarı felsefeci, yarı eğitimci. Ötekinin berikisi. Baba, eş öğretmen en başta insan.

İlgili Makaleler

6 Yorum

  1. Hocam yine süper bir şiir ile okuyucularınızı etkileyeceğe benziyorsunuz mükemmel bir şiir olmuş.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu