EDEBİYATŞİİRVEYSEL CİNİVİZYAZARLAR

ALERJİK SANRILAR

Karanlık sokağındayım geriye dönüşlerin
Upuzun sarmal bir çıkmazda
Susamaktan ağzım kururken
Sensemekten ruhum çoraklaşıyor günbegün
Durmadan sıkıştırıyor göğsümdeki derin boşluk
Yıllanmış, tanıdık ince bir sızı var içimde
Semptomlar da teşhis de belli aslında
Mamafih biliyorum ki
Bir baharda
Bir de yanında artar polen alerjim
Ve ben şimdi, şuracıkta
Beynime pıhtı atmazdan önce
Hapşırmalıyım gerçeği ulu orta
Yoksa kötürüm bırakacak hayalin
Mayısta açan kır çiçeği gibisin sevgili
Fakat ne verebilirsin ki bir sineğe
Algıladığı sanrılardan başka

Veysel Ciniviz

Mavi lacivert renklere tutkulu, Çukurova çocuğu. Yarı felsefeci, yarı eğitimci. Ötekinin berikisi. Baba, eş öğretmen en başta insan.

İlgili Makaleler

10 Yorum

  1. Duygular ancak bu kadar güzel ifade edilebilirdi.
    Kendimize bile açıklayamadığımız olası durumların habercisi, bazen bizi kandırabilir ve bazende aldatabilir.
    Kelimelerin uyumu, duygularınızın yoğunluğuyla dile gelen hayallerin anlatımı,ancak bu kadar güzel ifade edilebilirdi.
    Dilinize, emeğinize, yüreğinize sağlık Veysel hocam..

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu