MALENA’YA

Malena’ m, vatanseverliğin tatlı dulu
Söylesene;
Bütününe mi vurulmuştum yüzünün
Yoksa gözlerin miydi beni felç eden?
Veya Yaralı benlik algısına rağmen
Yargısız dışlanmaya olan isyanın mı?
Demem o ki Malena’m
Kurban olmamak için sirenlere, iyice tıkamalı kulakları
Çünkü sen çıkınca dışarı
Uykusu kaçmış bebek huzursuzluğu dolanır sokaklarda
Suflör fısıltısında dedikodular dilden kulağa
Tüm kadınlardaysa hırçınlığa bulanmış korkunun hali bir parça.
Benimse korkum uzak olmaktı senden
Kalp kalbe aynadır derler mesafeler olsa da
Oysa aramızda zamanın uçurumu, mekânın kaosu
Bak leylekler de düşmüyor artık göç yollarına
Yuva bellemişler o isli fabrika bacasını
Her birinin düşleri yansıyor kararmış tuğla parçalarına
Benimse yok bir yuvam
Kapının karşısındaki iate duvarından başka
Öylece oturmuş bekliyorum rüzgârın savuracağı tek saç telini
Yâda duvarında şavkıyacak yansımanı
Duvarında kimi zaman bir aşığın gözyaşları
Kimi zaman bir sarhoşun kesif idrar kokusu
Yâda dilek çaputları bağlanmış bir dut ağacı bahçende
Sana benzemek o dilek sahibi kadınların niyeti
Fakat ürün yerleştirilmiş filmler gibi hepsi aslında
Sıfır benzeşme ürünle görüntü arasında
Ve yalnızca dehşetli bir linç yapabildikleri
Unutma Malena’m
Kırmızı reçeteli ayrılıklardan sonra
Diriltmeye gelmezler taziyedekiler
Onların avuntu sözcükleri sadece
Yaraya basılan topak kaya tuzudur tampon niyetine